Pennenzak - nee, ik denk nog niet aan 1 september :/
Binnenkort is er hier eentje jarig: Florian wordt 3.
Omdat wij dan op vakantie zullen zijn, ben ik verplicht al eens na te denken over zijn cadeautje(s).
Het kind werd trouwens al gevierd op school tijdens de laatste lesweek; en eergisteren zondag kreeg hij andermaal 3 kaarsjes op zijn ijsje en een cadeautje van oma en opa in zijn pollen. Ik zou u een foto laten zien, ware het niet dat het ventje helemaal ineendook toen wij daar allen klaarstonden met onze kodak om een foto te nemen van de kaarsjes-uitblazende zoon. (Hij wou gewoon niet blazen, geen ijsje eten etc... Ofte: terrible 2? Nee nee, ook terrible 3.)
Soit. Datzelfde kind was ook vandaag nog supermoe en deed alweer een lange dut. Kleine Pepijn ging een dagje pret maken in de kribbe. Daarom kon mama werken aan een pennenzak als eerste cadeautje dat mee mag in de valies. Hier in huis slingeren de potloden en stiften al een tijdje rond en dat begint serieus op mijn systeem te werken!
Ik speelde op veilig met een reststofje dat u misschien al eerder zag passeren (troost u, nu is het restlapje zodanig klein dat ik er niet veel meer mee zal kunnen doen). Ik kocht enkele ritsen aan het fourniturenkraam op de lokale "voddekensmarkt" (3,70 € voor 3 ritsen van 40 cm en langer - en nu gij!), vond een bijpassend stofje voor de binnenkant (effen rood - niet bijster origineel) en frulde een paar uurtjes met behulp van Oontje en Spiegelstiksels.
't Mag gezegd: het is een priegelwerk met die uitgesneden hoekjes volgens de methode van madam Spiegelstiksels. Ik weet niet of ik het nog zo zou doen. Het resultaat was "redelijk" - u moet weten dat ik nogal perfectionistisch ingesteld ben. Van scheve naden en kromtrekkende stiksels krijg ik de kriebels.
Enfin, pennenzakken maken is misschien ALTIJD een priegelwerk. Ik wil madam Spiegelstiksels zeker niet beledigen (merci, overigens, voor de tuto).
De pennenzak wordt binnen een kleine 2 weken overhandigd aan de zoon. Volgens mij gaat hij niet vallen over de imperfecties (maar mama gaat ze blijven zien). Als zijn stiften er maar in passen (en dat is het geval - OEF)!
Omdat wij dan op vakantie zullen zijn, ben ik verplicht al eens na te denken over zijn cadeautje(s).
Het kind werd trouwens al gevierd op school tijdens de laatste lesweek; en eergisteren zondag kreeg hij andermaal 3 kaarsjes op zijn ijsje en een cadeautje van oma en opa in zijn pollen. Ik zou u een foto laten zien, ware het niet dat het ventje helemaal ineendook toen wij daar allen klaarstonden met onze kodak om een foto te nemen van de kaarsjes-uitblazende zoon. (Hij wou gewoon niet blazen, geen ijsje eten etc... Ofte: terrible 2? Nee nee, ook terrible 3.)
Soit. Datzelfde kind was ook vandaag nog supermoe en deed alweer een lange dut. Kleine Pepijn ging een dagje pret maken in de kribbe. Daarom kon mama werken aan een pennenzak als eerste cadeautje dat mee mag in de valies. Hier in huis slingeren de potloden en stiften al een tijdje rond en dat begint serieus op mijn systeem te werken!
Ik speelde op veilig met een reststofje dat u misschien al eerder zag passeren (troost u, nu is het restlapje zodanig klein dat ik er niet veel meer mee zal kunnen doen). Ik kocht enkele ritsen aan het fourniturenkraam op de lokale "voddekensmarkt" (3,70 € voor 3 ritsen van 40 cm en langer - en nu gij!), vond een bijpassend stofje voor de binnenkant (effen rood - niet bijster origineel) en frulde een paar uurtjes met behulp van Oontje en Spiegelstiksels.
't Mag gezegd: het is een priegelwerk met die uitgesneden hoekjes volgens de methode van madam Spiegelstiksels. Ik weet niet of ik het nog zo zou doen. Het resultaat was "redelijk" - u moet weten dat ik nogal perfectionistisch ingesteld ben. Van scheve naden en kromtrekkende stiksels krijg ik de kriebels.
Enfin, pennenzakken maken is misschien ALTIJD een priegelwerk. Ik wil madam Spiegelstiksels zeker niet beledigen (merci, overigens, voor de tuto).
De pennenzak wordt binnen een kleine 2 weken overhandigd aan de zoon. Volgens mij gaat hij niet vallen over de imperfecties (maar mama gaat ze blijven zien). Als zijn stiften er maar in passen (en dat is het geval - OEF)!
 |
| Buitenstof: Stoffenspektakel 2013 Binnenstof: Ikea Rits: fourniturenkraam voddekensmarkt Halle |
Reacties