Biezonder

Begin juli trakteerde ik mezelf op het boek "Mijn Tas" van blogsters Elisanna en Fynn, nadat een vriendin me er fijntjes op gewezen had dat er in de laatste La Maison Victor een kortingsbon stond. Dat tijdschrift had ik, maar ik had die bon eigenlijk nooit opgemerkt! (Om maar te zeggen hoe goed ik al die modebladen "lees"!) Over zo'n hebbeding moest ik natuurlijk geen 2 keer nadenken. Toen ik het eerste model zag, "Rosalie", zag ik onmiddellijk in welk stofje ik die tas wilde maken. Ik had namelijk een nogal grote rest liggen van een eerder gemaakt rokje . De stofbreedte was 110 cm en ik had absoluut geen idee hoeveel stof ik nodig zou hebben voor het A-lijntje dat ik in gedachten had. Ik kocht dus anderhalve meter om zeker te zijn. Hoeveel ik exact nodig heb gehad voor die rok zou ik niet meer weten, maar ik had alleszins genoeg over om de Rosalie I er vlotjes uit te krijgen. Ik bestelde "op den boef" een oranje katoentje en paar...

Vandaag maakte ik kennis met Flavie. Misschien kent u haar al een beetje van hier . Ik had het geluk haar van dichtbij te mogen bewonderen. 't Is zo'n cliché, maar een mens is dat echt wel snel vergeten dat zo'n pasgeboren boeleke (ze is vandaag 12 dagen "oud"!) echt wel klein is. Ik kan me niet meer inbeelden dat Pepijn 15 maanden geleden ook zo'n minipruts was... Een puntgaaf meisje en een beetje tijd tijdens mijn vakantie... Ik kreeg onmiddellijk kriebels om een kleedje te naaien. Ik bladerde door mijn arsenaal aan naaiboekjes en vond: een jurkje en een tricot broekje. In mijn stoffenkast vond ik nog 2 lappen stof die perfect dienst konden doen voor deze uitdaging. In het weekend tekende ik de patronen over en zocht ik de stoffen uit. Gisterenochtend zetten ik Florian af op zijn zomerkampje en stak ik Pepijn in bed voor een (gelukkig) lange dut. De vermoeidheid van het weekend zat er duidelijk nog in, want hij sliep maar liefst 4u! Dat was exact de tijd...

Hehe. Het was hier even stil. Maar dat mocht ook, want we zaten in het zuiden van Frankrijk. :o) Net voor we vertrokken, vrolijkte ik voor elke zoon nog een effen t-shirtje op met een flockje. U zag eerder het t-shirt met de raket voor de broer van Mia. Dat zag Florian ook wel zitten (lees: mama had geen zin om nog op zoek te gaan naar een andere tekening) dus dat was snel gepiept. Voor Pepijn maakte ik een bolhoed met snor. De beeldjes had ik ooit al eens overgetekend en in mijn map gestoken. Ik ontdekte trouwens dat sommige delen (meestal punten/smalle stukken) van het flockfolie erg makkelijk loskomen, meestal nog voor het eerste gebruik. Op de instructies staat dat je geen stoom mag gebruiken, maar de delen die loskomen, streek ik finaal (ten einde raad) toch vast met wat stoom. Zolang er maar een doek of boterhampapier tussenzit, kan dat volgens mij geen kwaad. T-shirts: WE (2 voor 11 euro!) Flockfolie: De Banier

Ik had het vorige week al klaar, samen met het pakketje voor Felix, maar het babybezoekje deed ik pas vandaag. Daarom kon ik nog geen foto's posten. Ik ging vanmorgen dus kijken naar Mia, de snoezige dochter van een collega. (Ik had haar "officieus" al wel gezien, maar hiermee werd het dan "officieel"!) Mia is intussen 3 maanden en al een flinke meid! Ze kreeg ook een bavet van mij, gepersonaliseerd met het beeldeken van haar eigenste geboortekaartje. Binnenkort mag ze groentenpap beginnen te eten, dus haar mama zal een XL-slab kunnen gebruiken, mijn gedacht! Omdat Mia nog een grote broer heeft, vrolijkte ik voor hem nog een t-shirt op met een tweekleurig flocksel. XL-slab met geappliqueerd prentje van het geboortekaartje Foute kleurweergave: donkerblauw t-shirt en fluorode raket t-shirt: Hema flockfolie: De Banier Iets betere kleurenweergave van de raket

De stof hing hier al een tijdje over de rand van het babypark. Het modelletje ook, zij het dat ik dat een beetje moest versmallen. (En daar zag ik tegenop!) Toevallig kocht ik vorige week in de solden een identiek rokje als het oorspronkelijk na te maken exemplaar, maar een maatje kleiner. (Het grotere exemplaar kocht ik vorig jaar tijdens de solden, maar toen was ik mijn zwangerschapsbuikje nog niet helemaal kwijt - helaas zakt het nu wat af!). Regenweer heeft 1 voordeel: dat we niet naar buiten kunnen en dus sneller aan de naaimachine zitten. Deze morgen deed Pepijn een flinke dut. Florian vroeg veel aandacht, maar ik slaagde er toch in het patroon over te tekenen van het originele rokje. Uiteindelijk zijn dit maar 2 delen: een voorpand dat tevens ook het achterpand is, en een tailleband die je 4x moet knippen (want die wordt aan de rok gezet zoals boordstof). Manlief vond het originele rokje "bomma". Haha! Zeg dat maar tegen King Louie! Best dat hij niet mee was to...

Binnenkort is er hier eentje jarig: Florian wordt 3. Omdat wij dan op vakantie zullen zijn, ben ik verplicht al eens na te denken over zijn cadeautje(s). Het kind werd trouwens al gevierd op school tijdens de laatste lesweek; en eergisteren zondag kreeg hij andermaal 3 kaarsjes op zijn ijsje en een cadeautje van oma en opa in zijn pollen. Ik zou u een foto laten zien, ware het niet dat het ventje helemaal ineendook toen wij daar allen klaarstonden met onze kodak om een foto te nemen van de kaarsjes-uitblazende zoon. (Hij wou gewoon niet blazen, geen ijsje eten etc... Ofte: terrible 2? Nee nee, ook terrible 3.) Soit. Datzelfde kind was ook vandaag nog supermoe en deed alweer een lange dut. Kleine Pepijn ging een dagje pret maken in de kribbe. Daarom kon mama werken aan een pennenzak als eerste cadeautje dat mee mag in de valies. Hier in huis slingeren de potloden en stiften al een tijdje rond en dat begint serieus op mijn systeem te werken! Ik speelde op veilig met een reststofje...

Deze morgen viste ik een "onding" op dat al bijna een jaar in mijn kast ligt. De bedoeling was destijds een leuk tricot kleedje te maken met een knoopeffect aan het decolleté. Ik vond een patroon in een Diana... maar jakkes: een patattenzak zou me nog beter gepast hebben. Te groot langs alle kanten, eigenlijk gewoon modelloos. Ik deed nog een poging om het kleed te laten redden door een doorwinterde naaister, maar zelfs zij gaf het vroegtijdig op. VOOR VOOR Op de kapstok zal u misschien vinden dat dit kleed er goed uit ziet. Geloof me: niet op mijn lijf alleszins! Ik vond het echter zo'n prachtig rood (deze keer was het rood wel gewillig om zich te laten fotograferen) dat ik er toch nog iets mee wilde doen. De kwaliteit van de stof is bovendien ook te mooi om verloren te laten gaan. ('t Was een lap van 150 cm die ik vorige zomer kocht voor 7,50 euro aan het lappenkraam op de markt van Maastricht.) Toen ik onlangs op facebook een nie...

Gisteren ging ik, geheel op het laatste nippertje afgesproken, met een collega mee op babybezoek bij een andere collega. Daar zag ik weer mijn kans om zelf een geschenkje te freubelen. En eenmaal ik in actie schiet, ben ik niet meer te houden. Ik ging, zoals wel vaker, voor een gepersonaliseerde XL-bavet. Ik appliqueerde er een blauwe snor op (niet met flockfolie, want dat mag je niet wassen op 60° en houdt volgens mij niet op badstof) en flockte voor de volledigheid nog eens hetzelfde prentje op een blauw rompertje. Het resultaat mocht er - al zeg ik het zelf - wezen en mijn collega was blij! Hopelijk kan Felix binnenkort naar hartenlust smossen op zijn megaslab! Rood is zoals u weet niet erg gewillig om zich te laten fotograferen, maar neem van mij aan dat het bijna fluo is. Blits!

Vorige week en gisteren werd ik aangenaam verrast door mijn buurvrouw die me - totaal onverwacht - enkele emmers (inderdaad,"emmers"!) noordkrieken bezorgde. Zoals ik al van velen hoorde, hingen er dit jaar enorm veel krieken (en kersen) aan de bomen. Zoveel dat de eigenaars van deze bomen de kilo's fruit zelf niet verwerkt krijgen. Wij hebben hier een kersenboompje staan dat dit jaar voor het eerst in de 9 jaar dat we hier wonen, 3 kg kersen voortbracht. Te lekker om in de confituur te draaien; we aten ze allemaal op uit het vuistje of in een clafoutis . Ik was blij als een kind dat onze boom eindelijk niet volledig kaalgevreten werd door de eksters, duiven en merels! Enfin. De krieken dus. Van de vorige lading maakte ik al confituur en van de lading die ik gisteren kreeg, maakte ik vanmorgen ook confituur. Een ander deel ging mijn diepvriezer in, alsook in die van mijn gulle buurvrouw. Voor de confituur vond ik het ideale recept met de geleisuiker waar je 500 g ...

Zonnehoedjes raak je makkelijk kwijt. Zo gebeurde ook met Florian zijn eerste hoedje, dat ondertussen wellicht aan zijn broer was doorgegeven. Mochten we het niet kwijtgespeeld zijn, natuurlijk. In de kribbe heeft Pepijn een leuke pet, maar zo te zien vindt men het daar niet praktisch om dat hoofddeksel telkens weer in zijn tas te steken. Dat betekent dat ons klein meneertje hier al eens zonder hoofddeksel buiten gaat spelen. Niet ideaal, zeker als je weet dat datzelfde meneertje nog niet getooid is met een weelderige haardos. Mama was van plan een nieuw hoedje te maken, stofrestjes genoeg... Mama vond de tijd niet en keek al eens rond in de winkels, maar had er echt geen 15 euro voor over. Mama moest Pepijn vandaag - met een bronchitis nota bene - alweer zonder hoedje in de tuin laten spelen. Ok, het was echt wel genoeg geweest. Deze morgen schoot ik in actie: stofrestjes opzoeken, patroon (ha, een patroon dat ik nog niet testte van Oliver + S ) afdrukken, uitknippen, stof k...