Nieuwe kussenhoezen
Een hele poos geleden kocht ik stof om nieuwe kussenhoezen van te maken voor in ons salon. Florian had het namelijk gepresteerd onze witte kussens te bewerken met een blauwe balpen (net NA het vorige Stoffenspektakel in oktober). En balpen krijg je héél moelijk uitgewassen, ik probeerde (bijna) alle trucjes van tante Kaat, maar nog steeds bleven de artistieke uitspattingen van zoonlief zichtbaar.
Eigenlijk kocht ik eerst (online) 2 prachtige stofjes van Petit Pan, maar toen ze hier thuis aankwamen, vond ik de stof eigenlijk veel te dun en fragiel om er kussenhoezen van te maken.
Na inspectie van onze huidige kussens, stond het voor mij vast: de nieuwe hoezen moesten van canvas of een stevigere soort katoen gemaakt worden, want dat verslijt echt. Zeker met 2 wilde boefjes in huis, die vaak gooien en rondhossen met de kussens (ook al mag dat niet)!
Bij Ikea vond ik een geweldige stof met boomstammetjes op en na een mentale toer door mijn stoffenvoorraad, besloot ik gewoon 1 kussen met boomstronkjes te maken (evt koop ik later nog een stukje stof bij voor een vierde kussen) en alvast 2 kussens uit de overschot van mijn gordijnen. Intussen wonen wij hier 9 jaar en als ik me niet haastte, zou deze stof misschien nooit meer het daglicht zien. Ik bedoel hiermee dat, als wij van z'n leven ergens anders gaan wonen, die gordijnen niet mee gaan verhuizen en dat ik dan vet ben met mijn resten van gordijnenstof. (Ooit was ik zo gek om samen met een collega onze (megagrote!) vouwgordijnen zelf te stikken - goed voor 1 keer - hou me tegen als ik dit later ooit weer in mijn hoofd haal!)
Enfin.
Het maakproces dan. Ik had géén zin in al te veel gepriegel, dus ging ik bij het eerste kussen voor een gewone rits die een beetje verdoken zit achter de naad. Eigenlijk wou ik het direct met een blinde rits doen, maar zo te lezen op fb was er niemand die dat nodig vond. Bovendien vond ik dat ze belachelijk veel geld vroegen voor een lange blinde rits in de welbekende kousenwinkel aka fourniturenzaak. Een gewone rits dus. Het resultaat was best ok, maar perfectionist als ik ben, vond ik het eigenlijk niet proper genoeg.
Gisterennamiddag stoof ik, na het lezen van deze tuto op internet, zoals eerder vermeld naar de lokale stoffenboer (die slechts 1x per week open is, op donderdag) in de wetenschap dat de blinde ritsen daar echt niet zo duur zijn. Ik kocht er 2 van 60 cm aan 2,50 euro 't stuk. Now we're talking!
De kussens meten 50 op 45, dus die rits werd zonder medelijden een eindje ingekort.
Naaisters, ik weet 1 ding: vanaf nu maak ik mijn kussenhoezen ALTIJD met een blinde rits, ik had namelijk in géén tijd een kraaknet afgewerkte kussenhoes. Een aanrader van formaat! Je ziet die rits amper zitten! Ik vond trouwens nog een supertip ergens op het wijde web: strijk de tandjes van de rits eventjes open met je strijkijzer (lage temperatuur!). Op die manier stik je de rits echt zeker helemaal blind in.
Showtime!!!
Eigenlijk kocht ik eerst (online) 2 prachtige stofjes van Petit Pan, maar toen ze hier thuis aankwamen, vond ik de stof eigenlijk veel te dun en fragiel om er kussenhoezen van te maken.
Na inspectie van onze huidige kussens, stond het voor mij vast: de nieuwe hoezen moesten van canvas of een stevigere soort katoen gemaakt worden, want dat verslijt echt. Zeker met 2 wilde boefjes in huis, die vaak gooien en rondhossen met de kussens (ook al mag dat niet)!
Bij Ikea vond ik een geweldige stof met boomstammetjes op en na een mentale toer door mijn stoffenvoorraad, besloot ik gewoon 1 kussen met boomstronkjes te maken (evt koop ik later nog een stukje stof bij voor een vierde kussen) en alvast 2 kussens uit de overschot van mijn gordijnen. Intussen wonen wij hier 9 jaar en als ik me niet haastte, zou deze stof misschien nooit meer het daglicht zien. Ik bedoel hiermee dat, als wij van z'n leven ergens anders gaan wonen, die gordijnen niet mee gaan verhuizen en dat ik dan vet ben met mijn resten van gordijnenstof. (Ooit was ik zo gek om samen met een collega onze (megagrote!) vouwgordijnen zelf te stikken - goed voor 1 keer - hou me tegen als ik dit later ooit weer in mijn hoofd haal!)
Enfin.
Het maakproces dan. Ik had géén zin in al te veel gepriegel, dus ging ik bij het eerste kussen voor een gewone rits die een beetje verdoken zit achter de naad. Eigenlijk wou ik het direct met een blinde rits doen, maar zo te lezen op fb was er niemand die dat nodig vond. Bovendien vond ik dat ze belachelijk veel geld vroegen voor een lange blinde rits in de welbekende kousenwinkel aka fourniturenzaak. Een gewone rits dus. Het resultaat was best ok, maar perfectionist als ik ben, vond ik het eigenlijk niet proper genoeg.
Gisterennamiddag stoof ik, na het lezen van deze tuto op internet, zoals eerder vermeld naar de lokale stoffenboer (die slechts 1x per week open is, op donderdag) in de wetenschap dat de blinde ritsen daar echt niet zo duur zijn. Ik kocht er 2 van 60 cm aan 2,50 euro 't stuk. Now we're talking!
De kussens meten 50 op 45, dus die rits werd zonder medelijden een eindje ingekort.
Naaisters, ik weet 1 ding: vanaf nu maak ik mijn kussenhoezen ALTIJD met een blinde rits, ik had namelijk in géén tijd een kraaknet afgewerkte kussenhoes. Een aanrader van formaat! Je ziet die rits amper zitten! Ik vond trouwens nog een supertip ergens op het wijde web: strijk de tandjes van de rits eventjes open met je strijkijzer (lage temperatuur!). Op die manier stik je de rits echt zeker helemaal blind in.
Showtime!!!
Reacties