Gendergedoe voor beginners
Dat het er een keer van moest komen.
Vanmiddag toog ik met Florian naar de stad om sandalen te kopen. Ik kocht vorige week een paar online, maar helaas was dit een maat voor niks want ze waren te groot. Met het hete zomerweer in het vooruitzicht (Kunt u het zich voorstellen dat we hier morgen gaan zitten zweten? Ik niet!) had ik geen zin om te doen aan terugsturen, geld terug, andere maat laten opsturen. (EDIT: Ik stuur ze natuurlijk wel terug, dat zou al te gek zijn!)
Vanochtend was het grootouderfeest en daardoor had ik nog een opa in de aanbieding die eventjes thuis kon blijven met Pepijn. Zo kon ik toch vermijden de winkelstraat te moeten trotseren met 2 jengelende koters aan de hand.
Goed. Wij dus "chill" naar de stad. Eerst de goedkopere baanwinkel, niet dat ik erop rekende daar iets te vinden, maar meneer had ook botten nodig (laarzen voor de goede verstaander) en ik was niet van plan daar 50€ voor neer te tellen. En tegelijkertijd kon ik sandalen spotten als die ons pad kruisten.
Helaas kruiste iets heel anders ons pad: een paar laarzen van Mega Mindy. Jawel: prachtexemplaren met roze en paars in de hoofdrol en een zwierige Mega Mindy erop. De zoon was ervan overtuigd dat dit zijn volgende paar zou worden. Tja... Daar sta je dan als moeder, volledig tegen de rollenpatronen en het gendergedoe... en toch wil je liever NIET dat zoonlief met roze laarzen naar huis gaat.
Ik haalde mijn trukendoos boven en probeerde hem te doen zwichten voor de laarzen met een piratenopdruk, helaas pindakaas. Vervolgens probeerde ik hem de laarzen aan te smeren van Viktor (van Kaatje van Ketnet), ook commercieel, maar eigenlijk waren ze wel tof. No use. Hij wou de Mega Mindy-gedrochten.
In een ultieme poging greep ik dan naar de meisjesversie van de Ketnetlaarzen: oranjerode ("Kijk schat, die zijn mooi, oranje is jouw lievelingskleur!") met de K van Kaatje erop. Als je Kaatje kent, vind je ze vast eerder voor meisjes, maar anders best neutraal.
Godzijdank kon zoonlief daarmee leven. Zo kozen we de "oranje" middenweg. Of hoe zijn lievelingskleur hem overstag deed gaan!
Dan heb ik het nog niet gehad over de oranje sandalen die even later in het rek van de schoenenzaak stonden te prijken. Hij zag ze en wou ze. Ik liet hem ze passen, for you never know, maar ik vond ze zo ontzettend meisjesachtig! Stonden daar oranje, lichtbruine, groene en blauwe sandelen, pikte hij net die eruit. Alweer een genderkwestie, de tweede in een halfuur tijd.
Met wat steun van de winkeldame en het argument dat we de oranje exemplaren beter lieten staan voor nichtjes F en M, overhaalden we hem te kiezen uit de 3 andere kleuren. En oef, hij koos de donkerblauwe, toevallig de kleur die ik het leukste vond voor een stoere kleuter als hij!
Maakte jij ook al van die genderkwesties mee met je kinderen? Hoe reageerde jij? Liet je begaan of haalde je ook je trukendoos boven? Ik lees het graag!
Reacties
Op de vraag 'Wat wil jij graag worden?' antwoordde hij steevast 'een prinses!'
oei... een prinses... zeker? heel zeker?
ja wat doe je dan?
ik maakte er een stoere prinses van, met blauw en groene kleuren,
en blij dat dat manneke was!
genderkwesties... wat doe je er aan? :)
Grtjs
Mijn ergernis bij dochterlief vandaag was eerder op 'vestimentair' niveau.... Groene kousen dragen in rode sandalen... Mijn truckendoos haalde niks uit.... uiteindelijk is ze zo (lelijk) naar school vertrokken want papa ziet WEL graag kousen in sandalen.... Ggggrrr ....
Roze schoenen voor naar school dan weer liever niet.
Ik kreeg maandag letterlijk kippenvel toen ik mijn dochter haar vriendinnetje hoorde zeggen "Jouw broer is een jongen, dat moet die kort haar hebben", en jongens mogen ook niet in de poppenhoek, en meer van dat soort dingen die ik te weten kom. Ik vind dat een beetje sneu :(
Al moet ik eerlijk toegeven dat ik Arvid toch ook niet in een kleedje naar school zou laten gaan, zou hij dat willen aandoen, maar laarzen zijn voor thuis of in het bos of ... en die zouden wel nog roze mogen zijn, zijn 'schone kledij" toch maar liever niet.
Toen hij zo'n 3 jaar was, was zijn lievelingskleur roze.
In de zomervakantie wou hij toen persé roze croquen (van die plastieke klomp-schoenen).
Hij had die gekozen op de avondmarkt, en hij wou ze meteen aan doen.
Dat heeft hij dan ook gedaan.
Ons schattige roze ventje van toen heeft ondertussen plaats gemaakt voor een stoere jongen van 10.
Nu denkt hij helemaal anders over kleuren. (Roze is voor meisjes).
Ons kleine Marie (nu bijna 4) zit nu ongeveer met hetzelfde idee. Haar lievelingskleur is BLAUW.
Het blauwe drinkbekertje is dus van haar!!
Alles komt toch wel op zijn pootjes terecht.
saraflie.blogspot.be
Voor een meisje lijkt me dat ook een pak makkelijker dan voor jongens. Zij draagt niet vaak kleedjes en naast wat roze dingen zit er in haar garderobe ook best wat jongensachtige t-shirts en broeken. ik heb haar laatst nog een paar blauwe sneakers gekocht. Omgekeerd is dat een pak moeilijker.
Het is ook een fase he, bijna alle jongens-mama's erkennen een 'roze fase' en dan vraag ik me soms af: waarom laten we ze dan niet gewoon roze zijn?
Als alle ouders zo zouden denken, zou er ook niet gepest worden. Het pesten komt uiteindelijk van ouders die hun kinderen wijsmaken dat "roze voor meisjes" is, net zoals poppen en speelgoedstofzuigers.