Biezonder

Een hele poos geleden kocht ik stof om nieuwe kussenhoezen van te maken voor in ons salon. Florian had het namelijk gepresteerd onze witte kussens te bewerken met een blauwe balpen (net NA het vorige Stoffenspektakel in oktober). En balpen krijg je héél moelijk uitgewassen, ik probeerde (bijna) alle trucjes van tante Kaat, maar nog steeds bleven de artistieke uitspattingen van zoonlief zichtbaar. Eigenlijk kocht ik eerst (online) 2 prachtige stofjes van Petit Pan, maar toen ze hier thuis aankwamen, vond ik de stof eigenlijk veel te dun en fragiel om er kussenhoezen van te maken. Na inspectie van onze huidige kussens, stond het voor mij vast: de nieuwe hoezen moesten van canvas of een stevigere soort katoen gemaakt worden, want dat verslijt echt. Zeker met 2 wilde boefjes in huis, die vaak gooien en rondhossen met de kussens (ook al mag dat niet)! Bij Ikea vond ik een geweldige stof met boomstammetjes op en na een mentale toer door mijn stoffenvoorraad, besloot ik gewoon 1 kussen ...

Het weer was er nog niet naar - deze week vertoefden wij grotendeels in de mist - maar ik MOEST eraan beginnen. De volgende vakantie is de paasvakantie en dan is het al april... Als het 25 graden is (je weet maar nooit!) heb ik meestal géén zin meer om te zitten naaien. Ik liep nog met plannen in m'n hoofd om voor Florian een sweater te maken uit een stevigere stof dan gewone tricot. Zo een die je dan kan aantrekken over een deftig hemdje of iets dergelijks. Veel had ik hier niet meer liggen, maar ik vond toch dat ik iets uit mijn stoffenvoorraad moest gebruiken. Daarom koos ik voor een rode nicky velours (die ik bijna 2 jaar geleden kocht). In combinatie met een stukje fel turquoise (ook 2 jaar geleden gekocht aan hetzelfde stoffenkraam) zag ik in deze stofjes wel een leuke leather sweater. Ik bereidde alles voor in een teken- & knipfase (dat is wel doenbaar met kindjes in de buurt). Als bij wonder vroeg oma toen plots of Florian donderdag mocht komen spelen, samen met ...

Het wordt stilaan eentonig... ik haakte nog maar eens een muts. Op vraag. Voor een vriend die vond dat zijn (jarige) man daar wel leuk mee zou staan. Omdat ik ook hier weer eens alles lostrok wegens te ruim, noteer ik eventjes mijn bevindingen. Ik ging aan de slag met Saskiawol en naalden 4,5 - het intussen gekende recept. Ik begon met 8 vasten in een magische ring (zoals hier ) en ging verder in halve stokjes. Ik meerderde op dezelfde manier, maar voegde 1 extra toer met meerderingen toe (= tot 8 halve stokjes tussen de meerderingen = 80 steken). Daarna haakte ik verder (16 toeren om precies te zijn) tot de muts lang genoeg was voor een mannenhoofd. De flapjes aan de oren deed ik niet exact in het midden. Ik liet vooraan 34 steken open en maakte dan flapjes die begonnen met 12 halve stokjes. Achteraan liet ik 22 steken open. Op deze manier staan de flapjes niet te dicht bij de ogen. Ik minderde in elke rij 2 steken om na 4 rijen te eindigen met 6 halve stokjes. Vervolgens o...

Ik had zin om eens te haken met deftige wol. Wol waar wol in zit, die je in de winter lekker warm kan houden. Bij Melissa vond ik tussen de winterkoopjes een prachtige wol van Lang met alpaca. De draad was een beetje pluizig en onregelmatig en ik was erg benieuwd hoe dat er zou uitzien in een omslagdoek. Na wat internetten, wikken en wegen (ik dacht eerst mijn spidersjaal opnieuw te maken, maar vond het uiteindelijk spannender gewoon een ander patroon te proberen!), koos ik een gratis Ravelrypatroon uit: een sjaal ontworpen door iemand die zich baseerde op een oud tijdschrift uit 1906. Vandaar dan ook de naam "Seems like old times". Het patroon was heel duidelijk: een tiental bladzijden, netjes in het Engels opgesteld met daarbij ook de ondersteunende teltekeningen. Het haken zelf ging goed vooruit: op de trein, in de zetel terwijl de kinderen aan het spelen waren, 's avonds voor de tv met een glaasje wijn :o)) Ik zag een mooie rand bij foto's op de betreffe...