Aan de haak: uilenmuts
Nu de dagen weer korten en nu ik geen vrije dag meer heb met genoeg tijd om bij daglicht te naaien, sleurde ik mijn wolletjes en haakpennen weer de woonkamer in. Haken kan je namelijk altijd doen, ook met drukdoende, rondhossende kinderen om je heen. Met naaien ligt dat net wat moeilijker, vind ik.
De gehaakte poezenmuts van Florian gaat intussen haar derde winter in. Ze past nog steeds, maar ziet er al wat "afgedragen" uit. De poes is stilaan haar snorharen aan 't verliezen en haar oortjes staan al een beetje paraplu. Het arme beestje!
Omdat mutsen haken eigenlijk een leuke bezigheid is (gaat snel, niet te veel draadjes instoppen, geen 200 kettingsteken moeten haken aan het begin), ging ik dus voor een mutsenhaaksel. We weten allemaal dat kinderen van dieren houden, daarom werd het deze keer een uiltje.
Ik volgde geen specifiek patroon, haakte in het rond (en trok het geheel ook eens los omdat ze ietsje te klein was) en meerderde tot ik ongeveer zijn hoofdomtrek / 3,14 - 1 cm had. Voor de lengte kon ik de muts uiteraard passen op mijn levend model, handig toch?! ;o)
Zoonlief ging me de muts laten haken in alle kleuren die hij in mijn voorraad vond; maar gelukkig kon ik hem met zachte hand overtuigen dat blauw en bruin voldoende waren!
Voor de bek maakte ik natuurlijk een uitzondering, een klein tikje rood maakt de muts ietsje speelser en vrolijker.
Ik gebruikte Saskia-wol (acryl) van de Wibra en haakte met naald 4,5.
De poezenmuts haakte ik destijds in merinowol, maar buiten het gegeven dat merino warmer is dan acryl, vind ik eigenlijk niet dat de wol er vandaag nog echt mooi uitziet.
Aangezien ik mutsen sowieso nog voer met fleece omdat de wind er anders los door blaast (en omdat echte wol prikt!), hoefde ik voor de warmte dus eigenlijk geen merino te gebruiken. En onder het motto: eerst ophaken wat er in je kast ligt, werd het dus gewone acryl.
Benieuwd hoe deze eruit zal zien binnen 3 jaar!
PS: Even melden dat ik vorige week in de Makro bijna dezelfde muts zag hangen. Deze werd verkocht voor 32 euro! 't Is maar dat ge weet dat mijn mutsen véél waard zijn, he!
De gehaakte poezenmuts van Florian gaat intussen haar derde winter in. Ze past nog steeds, maar ziet er al wat "afgedragen" uit. De poes is stilaan haar snorharen aan 't verliezen en haar oortjes staan al een beetje paraplu. Het arme beestje!
 |
| De poezenmuts in betere tijden (voorjaar 2013) |
Ik volgde geen specifiek patroon, haakte in het rond (en trok het geheel ook eens los omdat ze ietsje te klein was) en meerderde tot ik ongeveer zijn hoofdomtrek / 3,14 - 1 cm had. Voor de lengte kon ik de muts uiteraard passen op mijn levend model, handig toch?! ;o)
Zoonlief ging me de muts laten haken in alle kleuren die hij in mijn voorraad vond; maar gelukkig kon ik hem met zachte hand overtuigen dat blauw en bruin voldoende waren!
Voor de bek maakte ik natuurlijk een uitzondering, een klein tikje rood maakt de muts ietsje speelser en vrolijker.
Ik gebruikte Saskia-wol (acryl) van de Wibra en haakte met naald 4,5.
De poezenmuts haakte ik destijds in merinowol, maar buiten het gegeven dat merino warmer is dan acryl, vind ik eigenlijk niet dat de wol er vandaag nog echt mooi uitziet.
Aangezien ik mutsen sowieso nog voer met fleece omdat de wind er anders los door blaast (en omdat echte wol prikt!), hoefde ik voor de warmte dus eigenlijk geen merino te gebruiken. En onder het motto: eerst ophaken wat er in je kast ligt, werd het dus gewone acryl.
Benieuwd hoe deze eruit zal zien binnen 3 jaar!
PS: Even melden dat ik vorige week in de Makro bijna dezelfde muts zag hangen. Deze werd verkocht voor 32 euro! 't Is maar dat ge weet dat mijn mutsen véél waard zijn, he!
Reacties