Biezonder

Vandaag was het een lastig dagje. Niet zozeer omdat grote broer weer thuis was, wel omdat kleine broer het echt moeilijk had. Waar hij in de voormiddag braaf 2u dutte, was hij in de namiddag huilerig, hangerig en flauw. Met niks tevreden: niet uit bed, niet in bed, niet buiten, niet binnen... Sta me toe nog even te zuchten. *zucht* Hehe, dat lucht op! :o) Ik had er gisteren en vannacht (ja, uit bed gemoeten om half 2 voor kleine man en ik geraakte niet meer in slaap - of jawel, maar pas tegen 4u30 of zo!) een gedacht van gemaakt dat ik met de eekhoorntjestricot een ander model van trui zou maken voor Pepijn. Een kap is nu eenmaal minder praktisch bij kleinere kinderen, zit gauw in de weg en zo. Bovendien wou ik al lang eens de Varsity Cowl Neck-pullover maken van Peek-a-Boo. Het "hoofdstofje" blijft toch dat met de eekhoorns, dus koos ik ook nu voor bruin met een geel contrast (aan de kraag). Het was vandaag echt geen sinecure, maar ik slaagde erin om de sweater kla...

Vandaag is het ons laatste dagje met 1 kind. Het was hier merkelijk rustiger in huis dan anders. Ik zou zelfs bijna durven zeggen dat een huishouden met 1 kind best wel luxueus is. :o) De luxemoeder had nog een paar kleine werkjes op de agenda staan die echt wel gedaan moesten worden. Laten we het chronologisch aanpakken. Gisteravond zat Pepijn best wel vroeg in zijn bed. Last van doorkomende tanden, snottebellen en misschien wel een van de befaamde sprongetjes? Wie zal het zeggen. Om 18u30 was het dus al muisstil in huis en daarom maakte ik van de gelegenheid gebruik om van 2 restjes stof een colsjaal voor mezelf te maken. Mijn mama merkte fijntjes op dat ik er "zeker nog niet genoeg had". Die opmerking kon ik perfect counteren door te zeggen dat ik er nog geen had in deze kleurtjes! (Die vrouwen toch, ze hebben altijd een antwoord klaar!) Ik maakte geen aan-foto wegens vandaag een trui aan die echt wel vloekt met de kleuren van de sjaal. Buitenstof: restj...

Enkele maanden geleden scoorde ik (in de solden, wat dacht je?) 2 bijpassende tricots van het prachtige maar prijzige merk Nosh. Ze hebben altijd van die heerlijke retroprints in mooie kleuren. Ideaal voor mijn manschappen, dacht ik zo. Ik kocht genoeg van elke stof (lees: te veel) om voor beide zonen een kaptrui te maken. Mijn eerste gedacht was om hen in hetzelfde model te steken, maar dan in de omgekeerde kleuren. Helaas is de gele stof iets te flets voor Pepijn. Florian liet dan weer duidelijk verstaan dat ik hem niet kon plezieren met een gele trui. "Ik wil een bruine pull met vosjes!". Dat het in feite eekhoorns zijn, had voor hem geen belang, maar hij sprak wel klare taal! De patroondelen lagen al uitgeknipt klaar in maat 104 voor laatstgenoemde, dus toog ik maar aan het werk en luisterde braaf naar meneertjes wensen. Voorts brak ik mijn hoofd al over wat te doen met de rest van de stof. Zelfde kleuren, ander model? Een longsleeve in een combinatie van ...

Ik moet ervan profiteren nu ik nog een "klein" mannetje rondlopen heb (jaja, hij doet het sinds een kleine maand) om mijn restlapjes tricot weg te werken. Mensen die mij kennen zullen al wel begrepen hebben dat ik heel slecht ben in het weggooien van dingen. Dit geldt dus ook voor mijn stoffenvoorraad. Met de koudere dagen in aantocht haalde ik de voorraad winterpyjama's die opgeborgen werden voor kind nummer 2 weer boven. Helaas waren het er enkele van de Hema en na een kleine inspectie bemerkte ik dat er naden losgekomen waren onder de oksels enzo. Hopla, mama had er weer een taakje bij, namelijk een (of meer?) winterpyjama naaien in maat 92 voor zoonlief. Ik had al verscheidene keren mijn tricotkast opengetrokken en vond maar geen combinatie die gepast was. (Ken je dat? Zoveel stoffen liggen hebben en dan telkens weer vinden dat je iets moet bijkopen om toch dat ene prachtige setje te maken.) Vrijdag trek ik naar het Stoffenspektakel, maar hè, eigenlijk kon ik dez...

Gisteren maakte ik nog eens iets met de herfstgroente (jong, dat is hier wel nog vollen bak zomer he!)  bij uitstek: pompoen! Ons mama had hier een receptje achtergelaten dat ze uit de biowinkel had meegenomen, een soep van pompoen en peer. Ik dacht: ok, pompoen stoven in ui en dan wat peren erbij kletsen. Neenee! Ik moest de pompoen in stukjes snijden (ik deed dit ongeschild), besprenkelen met olijfolie en dan roosteren in de oven. Ik was erg benieuwd naar het smaakverschil tussen gestoofde en geroosterde pompoen. Na deze klus was de soep eigenlijk al bijna klaar: gewoon de inhoud van de ovenschaal in een soepkom kieperen, samen met 2 peren, een kaneelstok en kippen- of groentenbouillon, even laten koken, mixen en afkruiden met pezo en gember. Ter versiering kan je de soep afwerken met snippers munt of wat citroentijm. (Dat vergat ik inderhaast!) En als je volk over de vloer hebt, kan je er, zoals op de foto, nog enkele peerschijfjes op leggen om het plaatje te vervolledig...

Eerder paste ik de beroemde rok uit Knipmode 6/2010 volledig aan aan mijn lichaamsmaten. Een klus, maar wel de moeite waard, want nu heb ik het patroon maar uit mijn kast te vissen en kan ik aan de slag. Op het Stoffenspektakel van dit voorjaar scoorde ik aan de Stenzo-stand een leuk ribfluweeltje met wat stretch in. Ideaal voor een eerste winterrokje, vond ik. Via fb vond ik een passende voeringstof en enkele weken geleden stak ik dit rokje in elkaar tijdens mijn "vrije vrijdag". Het kwam er nog niet van deftige foto's te nemen en ondertussen hebben we er hier thuis een bewoonster bij: een paspop (die volgens onze jongste héél erg op mama lijkt, aan zijn reactie te zien telkens hij de pop voorbijloopt). Op datzelfde Stoffenspektakel kocht ik (oh voorzienigheid!) een bijpassende lap tricot van 1m50, nog niet goed wetende of ik er een t-shirt met lange of korte mouwen mee zou maken. Ik had immers al een zomerrokje waar ik ook nog wel een fuchsia shirt bij kon gebrui...

Gedurende enkele weken werd ons terras gesierd door een prachtige pompoen die ik van mijn ouders kreeg. Helaas voor de pompoen had ik vorige week plots zin in pompoensoep, dus werd ons tuinornament zonder compassie in stukken gesneden. Iedereen weet dat je een aangesneden pompoen niet te lang mag laten liggen in de koelkast (of je moet hem natuurlijk onmiddellijk de diepvriezer in mikken), dus moest ik vervolgens ook een bestemming verzinnen voor de rest van het gevaarte. Toevallig hoorde ik tijdens het Gordelfestival in september een man die huisgemaakte confituur stond te verkopen, zijn recept van pompoenconfituur uit de doeken doen aan een andere luistergrage madam. Die confituur was daar al helemaal uitverkocht en was dus overduidelijk lekker! Als er recepten worden prijsgegeven, spitst deze dame altijd haar oortjes. Om het niet te vergeten, tikte ik het nadien snel in als notitie op mijn telefoon. En zo wordt mijn aanrecht vandaag gesierd door 3 overheerlijke potjes confitu...

Zondag waren we uitgenodigd voor de tweede verjaardag van Aurélie. Die werd gepast gevierd in binnenspeeltuin Camelot. Gegarandeerd uren speelplezier voor de kroost en dus wat "babbeltijd" voor de mama's en papa's. Ik had niet direct inspiratie om een cadeautje te kopen, laat staan tijd om naar de "betere speelgoedwinkel" te gaan. Dus groef ik in mijn geheugen en in mijn patronenarsenaal. Afgelopen zomer kocht ik voor een symbolische euro een patroon van een autokussen voor kindjes. U kent dat wel, ze vallen in slaap in de auto en hun hoofdje valt helemaal naar voren of opzij, waardoor ze dan weer half wakker worden; ze rechten zich wat en vanaf 't moment dat ze weer in slaap vallen, bungelt hun hoofdje weeral van links naar rechts en van boven naar onder. Zielig om te zien! Naaicollega Kristine  tekende dus zelf een patroontje uit van een zogeheten "Travel Kitty". Ik zou het maken voor onze kinderen, maar dat kwam er eigenlijk nog niet v...